Van geliefde naar hulpverlener

Ruim tien jaar lang was ze de partner van de persoon die overleed, zo memoreert een vrouw bij de rechtbank in Zutphen. Bij een notaris legt het duo een geregistreerd partnerschap vast en laten ze ook een langstlevende testament opstellen. Een paar jaar later blijkt de man Parkinson te hebben en steeds meer last van ernstige benauwdheidsklachten te krijgen. Van geliefde wordt ze steeds meer hulpverlener. Ze begeleid de man en verzorgt hem. Bij hem thuis. Totdat hij in 2013 wordt opgenomen in een herstelhotel, omdat hij na een opname op de intensive care te verzwakt is om in zijn eigen woning te blijven. Dat is zowel voor hem als voor haar te belastend.

Ondanks dat ze niet samenwoonden, gaat de vrouw nog naar zijn woning om kleding voor hem te halen, de tuin bij te houden, de post op te halen en de buren te bezoeken. Een maand nadat haar partner in het herstelhotel is opgenomen staat zijn neef opeens op de stoep. Tien jaar is hij niet in beeld geweest, maar dan opeens eist hij zijn rol volledig op. Zij voelt zich als partner aan de kant gezet. Hij neemt opeens bezit van de bankpas van de inmiddels overleden partner, bezoekt zijn oom ook buiten de bezoekuren en neemt hem zelfs soms mee zonder dit met haar te overleggen.

Neef onterft partner en kinderen

Vervelend, maar het wordt nog vervelender na het overlijden van haar partner. Dan ontdekt ze dat een maand nadat de neef weer in het leven van zijn oom is verscheen, hij zijn oom een financiële volmacht liet tekenen. De neef was daarmee verantwoordelijk voor het vermogen van de erflater. Nog een maand later wordt er bij de notaris zelfs een nieuw testament opgesteld waarin zowel zij als de kinderen onterfd worden. De neef die tien jaar lang niet in beeld was, is plotseling de enige erfgenaam en ook nog eens executeur testamentair. De vrouw stelt dat haar partner toen helemaal niet meer helder van geest was en zo’n beslissing dus niet kon nemen. Daarbij twijfelt ze aan de echtheid van de handtekening onder de algemene (financiële) volmacht.

Rechtszaak: executeur ontslaan

In de rechtszaal staan ze tegenover elkaar. Hij wil het huis van zijn oom verkopen, zij zegt dat ze een langstlevende testament had en dus recht heeft op vruchtgebruik. Hij zegt dat ze (meer) in haar eigen woning verbleef en daardoor dus niet afhankelijk is van de woning van haar overleden partner, hetgeen waarvoor vruchtgebruik dient. Zij zegt dat er sprake is van belangenverstrengeling omdat hij zowel testamentair executeur is als erfgenaam. Daardoor zou hij belang hebben bij een verkoop van de woning. Ze vraagt de rechter hem als executeur te ontslaan.

De rechter geeft echter niet de vrouw, maar de executeur testamentair gelijk. Zij heeft haar eigen woning en uit niets is gebleken dat ze afhankelijk is van de woning van haar overleden partner wat vruchtgebruik zou rechtvaardigen. En het ontslaan van de testamentair executeur is in zijn ogen geen optie, omdat zij wettelijk niet in de positie is om een verzoek tot ontslag in te dienen. Dit kan alleen een mede-executeur, een erfgenaam of het openbaar ministerie. Doordat ze volgens het laatste testament onterfd is, is ze geen van allen. Pas als het testament nietig verklaard is, doordat de geldigheid van het testament succesvol is aangevochten, dan zou de neef als testamentair executeur ontslagen kunnen worden.